Luistervink tegen wil en dank

Twitter zit best leuk in elkaar. Een “gewone” tweet is alsof je op een zeepkist gaat staan: je zegt iets en hoopt dat er mensen blijven stilstaan en luisteren. Om je publiek wat te vergroten, kun je je aansluiten bij het publiek bij andermans zeepkist (iemand gaan volgen), want veel mensen zijn zo aardig om die eer te retourneren.

Maar Twitter biedt ook de mogelijkheid om mensen aan te spreken, de mention. Dan begin je je tweet met @twitternaam-van-die-ander en dan krijgt die ander een melding dat hij is aangesproken. Ook zorgt twitter ervoor dat dit berichtje geen onderdeel is van je zeepkist-monoloog: Je valt je publiek (je volgers) dus niet lastig met jouw privé-gesprekken. Erg mooi. Er is een uitzondering: als iemand zowel jou als degene die je aanspreekt volgt, dan zie je het gesprek wel automatisch. Alsof je op een borrel je bij een gesprek tussen twee bekenden kunt voegen.

Maar voor steeds meer mensen in de licht aandachtzieke Twitterwereld is dit niet wenselijk. Zij willen niet dat gesprekken verborgen worden voor anderen, zij willen GEHOORD worden! Ook als een dialoog eigenlijk privé is. Dus wat doen deze mensen? Ze zetten een woord voor de @twitternaam. Want dan ziet Twitter het niet meer als een dialoog en kunnen al je volgers meegenieten van soms ongepaste en soms volstrekt onbegrijpelijke tweets. Zo kwam ik recentelijk de volgende tweets tegen (wat geanonimiseerd):

Of mensen sturen geen reply maar retweeten en zetten hun antwoord ervoor of erachter. Dan krijg je zoiets:

 

 

Dit deden eerst alleen tieners, maar nu zie ik ook volwassen mannen en vrouwen naar mijn aandacht hengelen met dit soort tweetbagger.

Natuurlijk is er een handige oplossing hiervoor: ontvolgen. Maar ik blijf zitten met vragen. Ben ik nou de enige die hier niet op zit te wachten? Snappen deze mensen niet dat ze hiermee twitter nog meer reduceren tot een poel van zinloos dataverbruik? Of ligt het aan mij? Ga ik onvoldoende met mijn twittertijd mee om in te zien dat dit niet alleen heel normaal is, maar eigenlijk de toekomst van communiceren? Kan iemand die dit doet mij misschien helpen met wat antwoorden?

2 Replies to “Luistervink tegen wil en dank”

  1. Ha Esther,
    Een goede column (weer). Er is ook veel onwetendheid op Twitter, denk ik. Ik ben daar in ieder geval al debet aan (die onwetendheid) en daarnaast heeft ook te maken met je er niet bewust van ben. Goed dat jij met je column daar aandacht aan besteed. Volgens mij is er niet veel aandacht over de do’s en don’ts op Twitter, Facebook en andere sociale media. Daar valt nog een wereld te winnen…Tot ziens, Dorrit Steens

  2. Ha Esther,
    Eens met jou. Ik stoor me er niet overigens aan. Was in het begin ook verbaasd over de inhoud van mobiele telefoongesprekken in OV. Ik ben zelf gestopt met Facebook updates omdat er mensen in mijn vriendenkring zitten die alles openbaar delen, ook hun reacties op mijn post’s. En daar zit ik dus niet op te wachten. Goed dat je hierover blogt! Keep it up.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *