Het post-post-tijdperk

In mijn vorige blog schreef ik over hoe je allerlei facturen en afschriften inmiddels zelf moet downloaden om je administratie op peil te houden. Daardoor leek het misschien alsof ik voorstander ben van “terug naar vroeger”: alles op papier in de brievenbus.

Echte postbodes, bron: docukit.nl

Twee akkefietjes hebben me inmiddels definitief van dat idee afgeholpen.

Allereerst mijn ervaring met Sandd. Ze hoeven niet veel voor me te doen. Alleen maar elke week op vrijdag een tijdschrift in mijn bus doen. Maar dat blijkt nog best moeilijk. De ene week komt het blad op zaterdag, dan eens op maandag. Soms ook op zondag of zelfs dinsdag. En soms komt ‘ie gerust drie weken later. Maar op vrijdag? Zelden.

PostNL is niet veel beter. Afgelopen week heb ik een paar uur moeten opofferen voor het aanvragen van een vervangende stempas, omdat onze hele straat de originele niet had ontvangen. De vervangende zou dinsdag worden bezorgd. Uiteindelijk lag hij op de valreep, op donderdagmiddag, in de bus. Zodat we nog net op donderdagavond konden stemmen.

Nee, de post is geen optie meer, nu de postbedrijven de functie van postbode zodanig hebben uitgekleed, dat ze alleen nog maar postbesteller mogen heten en post bezorgen een slechtbetaalde bijbaan is geworden. Maar wat zou dan wel de toekomst moeten zijn van al die formele correspondentie?

Volgens mij zijn er twee oplossingen:

1. De beste oplossing is een verbetering van het e-mailprotocol, zodat het mogelijk is om veilig en versleuteld te mailen, mét ontvangstbevestiging. Dat kan nu alleen met veel kunstgrepen, met bijvoorbeeld PGP. Maar voor de meeste gebruikers is dat te ingewikkeld. Dus gaat vrijwel alle e-mail een deel van het traject nog leesbaar over de lijn. Als het e-mailprotocol eenmaal is verbeterd, dan kunnen bedrijven gewoon hun post aan ons mailen. Wel zo makkelijk.

2. Ook een goede optie: Bedrijven maken het makkelijk om je archief te downloaden. Door je bijvoorbeeld elk jaar rondom de jaarwisseling een mailtje te sturen met een link, waarmee je een beveiligd zip-bestand van je bestanden kunt binnenhalen. Veel makkelijker dan nu. En dan natuurlijk voor ze je gegevens wissen bij opstappen ook even zo’n linkje.

Vooral de tweede oplossing lijkt mij handig, simpel en veilig. En weinig moeite voor beide partijen. Waardoor we niet meer terug hoeven naar lakse postbestellers. De vraag die nu rest is: waarom hebben organisaties dit nog niet bedacht?

 

One Reply to “Het post-post-tijdperk”

  1. Die stempas mag dankzij de DigiD wel per e-mail aan mij gestuurd worden, want zonder identiteitsbewijs kun je er niet veel mee. De dienstverlening van de post heeft waarschijnlijk te maken met de financiële waardering die de postbestellers niet krijgen. Lang leve de liberalisatie.

Leave a Reply to Alumna re arts Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *