Grootmoeders internetwijsheid 13
Waarschijnlijk nemen we ons onbewust allemaal wel voor om ook 2014 levend door te komen. Maar er kan natuurlijk altijd iets tussen komen…
En als je dan noodlottig om het leven komt bij een opperst onnozel ongeluk, is het voor de nabestaanden, vrienden, collega’s en vage kennissen geen pretje om tot het einde der tijden jouw laatste post over die Darwin award-nominatie te moeten zien op Facebook. Of na een dodelijke voedselvergiftiging die sfeervolle Instagram-foto’s van die oesters, die bleken te wemelen van de agressieve bacteriën .
Om deze reden is het slim om iets geregeld te hebben, zodanig dat je nabestaanden na je dood je social media accounts makkelijk kunnen verwijderen of aanpassen.
Daarom deze nieuwe grootmoeders internetwijsheid:
Natuurlijk zorg je ervoor dat je geen online puinhoop achterlaat na je overlijden.
Je kunt hier een enorme big deal van maken. Er zijn zelfs notarissen die tegen betaling voor jou je passwords in hun (online) kluis willen bewaren. Of dienstverleners die jouw wensen vastleggen of zelfs willen uitvoeren. Maar erg praktisch en/of veilig is dit niet.
Volgens mij kun je dit in een uurtje zelf regelen. Allereerst: schrijf in één A4’tje op wat je wil dat er gebeurt met je accounts. Bijvoorbeeld:
- Instagram: één maand een bericht van overlijden op profielpagina, daarna verwijderen
- E-mail: afwezigheidsassistent, na zes maanden sluiten
- Facebook: omzetten in online herdenkingsplek (dit kan Facebook trouwens ook doen na invullen van een formulier)
- Twitter: direct verwijderen
- enzovoort…
Dit document zet je ergens in de cloud (bij Google, Dropbox of de iCloud) en deel je met bijvoorbeeld je partner, je beste vriend, je ouders of allemaal.
Om er vervolgens voor te zorgen dat ze ook daadwerking je wensen kunnen uitvoeren zonder overal legitimatiebewijzen en overlijdenscertificaten heen te sturen, stop je al je passwords in een passwordkluis.
Zelf vind ik Keepass en Lastpass erg fijn en veilig, hoewel je dat nooit helemaal zeker weet. Bijkomend voordeel van dit op deze manier regelen: je kunt vervolgens makkelijk overal een uniek en sterk password voor gebruiken: de software onthoudt het voor je. Erg praktisch.
Het enige wat je dan nog hoeft te doen, is de inloggegevens van je computer en je passwordkluis aan iemand te geven. Een veilige manier daarvoor is: geef twee mensen die je vertrouwt ieder de helft van je passwords (of de één een versleutelde versie en de ander de sleutel). Dan kan nooit één persoon (een inbreker, een nieuwsgierig aagje, een jaloerse ex) al jouw accounts in. Maar na je overlijden kunnen deze twee personen samen heel simpel alles regelen. Gratis en zonder al teveel gedoe. Want waarschijnlijk hebben ze op zo’n moment al genoeg aan hun hoofd.
Het enige dat je dan nog moet onthouden, is om na wijziging van je password de nieuwe weer door te geven. Want anders blijven je bekenden toch nog zitten met al die pijnlijke posts, tweets en foto’s. Plus de frustratie dat ze zooo dichtbij waren om dit op te lossen.
