Opstandig op Facebook

Stel, je bent jong en je woont in een land dat zucht en steunt onder een repressief regime. Je hebt geen baan, geen eigen huis, weinig geld, maar wel internettoegang. En accounts bij Facebook en Twitter.

Vervolgens breken her en der in de regio waar je woont protesten uit tegen de machthebbers. Jij wil ook graag betere vooruitzichten, dus je sluit je aan. Op je Facebookpagina geef je door waar er demonstraties zijn en hoe je arrestaties kunt voorkomen, via Twitter hou je mensen op de hoogte waar je bent en hoe de demonstraties verlopen. Je voelt je onderdeel van de geschiedenis en bent optimistisch over de toekomst.

Het regime sluit als reactie daarop het internet af, maar de protesten gaan door. Je vindt omwegen om toch je berichten de wereld in te sturen.

Maar dan doet de machthebber wat toezeggingen over toekomstig aftreden en grijpt het leger in. Met geweld worden de opstand onderdrukt. Je teleurstelling en woede zijn grenzeloos. En bovenop je wanhoop staat binnen een week de geheime dienst bij je op de stoep. Je had wel een e-mail gekregen van Twitter dat je gegevens zijn opgevraagd, maar daar zou je tegen in bezwaar gaan. Helaas was Facebook minder idealistisch. Privacy bestaat toch niet?

En zo eindig je, idealistisch als je was, in de cel wegens opstand tegen het regime. Je hebt gebruik gemaakt van de verkeerde kanalen. Sociale media zijn handig, maar misschien niet voor gebruik bij een opstand tegen een dictatuur.

Edit maart 2011: Ook Amnesty waarschuwt voor de gevaren van het gebruik van sociale media bij opstand.