Doortrapt

kritisch kijkende honden

Inmiddels ben ik best wat gewend als het gaat om sneaky onderwater-spionage-gedrag van websites. Maar ik dacht eigenlijk dat ik mezelf daar behoorlijk tegen had beschermd. Toch ben ik pas weer even met beide benen op de grond gezet. En natuurlijk weer door Facebook, wie anders.

Op Facebook krijg je doorlopend mensen aangeboden als potentiële vrienden. Meestal zijn dat vrienden-van-vrienden of mensen met wie je een school, woonplaats of werkgever deelt. Tot een paar weken terug kon ik de voorgestelde mensen dus ook prima plaatsen (hoewel ik nooit een vriendschapsverzoek heb verstuurd). Maar… opeens verschenen allerlei zakelijke (LinkedIn-)connecties in de lijst! Die zag ik echt niet aankomen.

Natuurlijk heb ik meteen gezocht hoe dat kan zijn gekomen, op basis van wat ik weet van Facebook en zijn algoritmes.

  • Het meest voor de hand liggend: uit de contactenlijsten van mijn connecties, via de Facebook-app of uit Whats app, die toegang hebben tot je adressenboek? Maar in dit geval kan dat niet, want het e-mailadres waarmee ik mijn Facebook-account heb aangemaakt is volstrekt uniek en gebruik ik nergens anders voor.
  • Via mijn telefoonnummer dan? LinkedIn heeft die wel, maar Facebook heb ik hem nooit gegeven (net nog even gecheckt in mijn Facebook-archief), dus dat kan het ook niet zijn.
  • Via gedeelde connecties? Nee, zijn er niet.
  • Via locaties waar we allebei zijn geweest of scholen waar we allebei op hebben gezeten? Kan niet, ik heb geen locaties of scholen ingevuld.
  • Via gedeelde ip-adressen, dus dat je allebei vanaf hetzelfde ip-adres op Facebook komt? Nee, veel van die connecties heb ik al jaren niet meer gezien en wonen aan de andere kant van het land.
  • Omdat ze op mijn Facebook-profiel hebben gekeken? Lijkt me sterk, opeens allemaal zakelijke connecties tegelijkertijd. En daarbij laat Facebook kijkers op je profiel voor zover ik weet juist níet zien, om nieuwsgierige gluurders niet af te stoten.

Veel verder dan deze opties kwamen de reacties op dezelfde vraag op het Facebook-forum ook niet.

Eigenlijk is de enige relevante informatie die Facebook kan gebruiken om te zoeken mijn naam en bedrijfsnaam, de rest heb ik niet ingevuld. Het laatste wat ik nu nog kan bedenken, is dat Facebook met die gegevens in de hand is gaan zoeken bij andere social media en vervolgens mijn connectieslijst van LinkedIn heeft gekocht, om mij zo dieper het Facebook-moeras in te trekken.

Maar ik blijf zitten met vragen. Doet Facebook dat bij iedereen, of alleen bij mensen waarvan een algoritme vindt dat ze te weinig inloggen en posten? En waarom zou LinkedIn zijn pot met goud (de connectielijsten) verkopen aan de concurrent?

Hoe dan ook zou dit natuurlijk reden 1581 moeten zijn om Facebook definitief de rug toe te keren. Maar ja, hoe ontdek ik dan hoe doortrapt dit soort bedrijven in elkaar zit?

UPDATE: ik bedenk net nog een andere optie – de meest waarschijnlijke: een deel van mijn Facebook-vrienden heeft mijn telefoonnummer wél en zullen die aan Facebook hebben doorgespeeld als onderdeel van de “Handig! Een app!”-boobytrap.LinkedIn Sync

En vervolgens hebben de mensen die ik nu zie op Facebook waarschijnlijk via de LinkedIn-app hun connecties – en daarmee mijn telefoonnummer – (per ongeluk?) gesynchroniseerd in hun telefoon of tablet, waarna Facebook erbij kon en tadaaa: opeens kan mijn telefoonnummer in hun telefoon toch nog de match zijn. Brrrr…

En ook op Quora kwam dit antwoord op, maar dan andersom:

sync

 

Bevestiging uit onverwachte hoek

Elke social media site doet zijn best om mensen zo vaak mogelijk langs te laten komen en zo lang mogelijk te laten blijven. Dat zorgt namelijk voor zoveel mogelijk “contacttijd” met de advertenties die de site in de lucht moeten houden.

Ook LinkedIn, de meest serieuze van de social media sites, verzint hiervoor steeds iets nieuws. Al een tijd geleden introduceerde LinkedIn skills, vaardigheden waarvan je zelf kan aangeven dat je ze bezit. Maandenlang opende je profiel met een groot vlak met woorden, waar je uit kon kiezen. Daarboven de wervende tekst: Do you have the following skills or expertise? En dan kan vrij breed gaan. Van policy tot dutch, van change management tot Microsoft Word. Als je zelf Glazuurtaarten Bakken of Wildwatervissen wil toevoegen, dan kan dat ook. Als jij het maar relevant vindt voor je profiel.

Ik heb zelf nooit skills toegevoegd, ik vond het een beetje zinloos. Maar LinkedIn heeft de opties nu uitgebreid. Je hoeft het nu niet meer zelf te doen, anderen kunnen je nu van skills voorzien! Dat heet dan endorsements, bevestigingen.

Opeens ontvang ik nu regelmatig mailtjes dat vage bekenden mij skills toedichten als dutch, english en coaching. Zojuist zag ik dat al vier mensen mij coachingsvaardigheid toedichten. Heel vleiend, maar toch verwijderd, vooral aangezien ik helemaal geen coach ben.

Ik snap heel goed dat LinkedIn dit invoert. Facebook heeft zijn likes waardoor mensen bevestigd worden, LinkedIn kan niet achterblijven. Maar waarom doen mensen hieraan mee? Waarom dichten semi-wildvreemden mij vaardigheden toe die ze zeker weten nooit kunnen hebben ervaren? Hopen mensen dat ik hun vervolgens ook bevestiging wil geven in hun skills (die ik weer nooit heb ervaren)?

Zijn we als volwassen professionals niet verder gekomen dan “als ik jou uitnodig voor mijn feestje, nodig jij mij dan uit voor het jouwe?”? Of is LinkedIn deze nieuwe functionaliteit zo agressief aan het promoten, dat mensen op willekeurige endorsements klikken om maar bij de echt relevante inhoud te komen? Ik vrees het laatste.