Webluis

Er zit nog behoorlijk wat levends in onze dooie digitale wereld. Zo heet een programma dat iets doet, wat jij niet wil een virus. En besturen we onze cursor met een muis.

Een minder bekend soort online ongedierte zijn de web bugs. De formele vertaling is webbaken, maar ik vind webluis een betere omschrijving: pixels of linkjes, die jouw klikgedrag vastleggen.

Niet schadelijk, maar het jeukt behoorlijk. Op internet vooral in de vorm van “gepersonaliseerde” advertenties van producten waar je ooit naar op zoek was.

Wil je zelf zien hoeveel webluis je tegen komt op internet, installeer dan de add-on Ghostery in je browser. Veel van de bedrijven die je ziet in het wolkje zijn webluisverspreiders. Een deel hiervan zet onzichtbare pixels op de websites die je bezoekt en volgt je via deze luizen over het hele internet.

Ghosterywolk op ad.nl

In de broncode van de pagina (hoe de website is geprogrammeerd, op te vragen via de rechtermuisklik als je op een pagina bent) ziet dat er ongeveer zo uit:

webbug in broncodeHet begint bij <noscript>: De website die jij bezoekt, vraagt een plaatje van 1 bij 1 pixel (height=”1″ width=”1″) op van b.scorecardresearch.com. Op dat moment maakt jouw computer contact met hun server, waardoor je bij dat bedrijf sporen achterlaat over bijvoorbeeld je ip-adres. Ook kunnen zij op dat moment een cookie bij je plaatsen of informatie toevoegen aan het cookie dat je al eerder (bijvoorbeeld op een andere website) van ze had gekregen. Zo kunnen dit soort bedrijven je over het hele internet volgen.

Maar ook in je mail kom je een hoop webluis tegen. Aan de ene kant via dezelfde soort taktiek: een bepaald plaatje uit de mail wordt opgevraagd van hun server, zodat je contact met ze moet maken en gegevens achterlaat. Aan de andere kant via unieke linkjes in de mail zelf.

Ook dit kun je makkelijk met eigen ogen zien, als je weet wat je op moet letten. Open bijvoorbeeld eens een willekeurige nieuwsbrief van een groot bedrijf in je mailbox en ga met de muis boven één van de linkjes hangen. Linksonder in beeld (in de statusbalk) zie je waar je naartoe wordt gestuurd. In dit linkje zie je waarschijnlijk een reeks cijfers en letters staan, die terugkomt als je gaat hangen boven andere linkjes in diezelfde mail. Dat is je unieke luis-code, zodat het bedrijf aan het aangeklikte linkje kan zien dat jij het bent.

Dit is bijvoorbeeld een linkje in mijn Kathmandu-nieuwsbrief:
webbug in mailHet stuk achter de e= is -voor zover ik het heb kunnen achterhalen- mijn kathmandu-luiscode.

Dit soort luizenstreken zijn natuurlijk mooi voor bedrijven om te leren waarin je geïnteresseerd bent. Maar het is minder mooi voor de mensen die online jeuk willen vermijden. In ieder geval weet je nu waar je op kunt letten.