Gratis? Toch betalen.

Grootmoeders internetwijsheid 3

Ook een bekende:

Als iets gratis is op internet, dan betaal je altijd op een andere manier. Meestal is dat met je persoonlijke gegevens (en soms met het ondergaan van regelmatig terugkerende bedelverzoeken om donaties of upgrades naar betaalde versies).

Het interessante van de laatste tijd is wat mij betreft, dat een betaalde account niet per se inhoudt dat je níet meer betaalt met je persoonlijke gegevens. Vaak betaal je juist zodat je andermans (beschermde) persoonlijke gegevens kan zien. In plaats van dat je je eigen gegevens beschermt, hef je van anderen een beetje privacy op. Kijk maar wat er gebeurt als je bij bijvoorbeeld Hyves Goldmember wordt. Of bij LinkedIn een betaald account neemt. Ook bij Android-apps betekent betalen niet minder inbreuk op je privacy, maar eerder meer functionaliteit.

Dus eigenlijk is de vraag: hoe kun je ervoor zorgen dat je NIET betaalt met je persoonlijke gegevens? Iemand daar nog een leuke wijsheid over?

Op internet = voor altijd (soms)

Grootmoeders internetwijsheid 2

Nog eentje, nu ik toch bezig ben. Het aloude gezegde:

Alles wat je ooit een keer op internet zet, gaat er NOOIT MEER vanaf!

Natuurlijk weten we allemaal dat het niet helemaal waar is, maar grootmoeders wijsheden blinken meestal niet uit in nuance. Dus ik laat hem maar even zo. Daarbij: op het moment dat wat jij op internet zet echt interessant is (naaktfoto’s van sterren, cables van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken) dan klopt het absoluut.

Wantrouw pop-ups en banners

Grootmoeders internetwijsheid 1

Als je opgroeit, dan krijg je allerlei algemene wijsheden ingeprent voor een fijn en veilig leven. Denk aan: “niet met vreemde mensen mee gaan!”, “goed uitkijken bij het oversteken!” en “als je goed eet, blijf je langer gezond.”

Voor internet zijn dit soort wijsheden er nog niet. Daarom ga ik een poging doen om zoveel mogelijk van dit soort algemene waarheden te verzinnen en/of te verzamelen. Het grootste deel zal waarschijnlijk klinken als een ongelooflijke open deur, maar dat is alleen zo voor de ervaren internetter. Leef je in in de wereld van iemand die voor het eerst het world wide web betreedt en denk mee!

Als ik er dan genoeg heb, bundel ik ze op een andere pagina, zodat er bijvoorbeeld tegeltjes van gedrukt kunnen worden, in stemmig Delfts blauw.

Een goede kanshebber is wat mij betreft:

Banners en pop-ups die waarschuwen voor allerlei computeronheil of die je prijzen beloven, moet je altijd wantrouwen.

Dat sommige mensen dat onvoldoende doen, bewijst dit bericht plus audiofragment op GeenStijl (dank aan M-J S).

(In mijn opsomming van basisinternetkennis moet ik in ieder geval een hoofdstuk “namen en functies van websiteonderdelen” toevoegen, bedenk ik nu.)

Voel je vrij om reacties te plaatsen met aanvullingen.

Wat iedereen moet weten…

Internet: iedereen gebruikt het, maar slechts weinig mensen weten er echt veel van af. Mensen beschouwen internet net als hun televisie, lijkt het wel: als ik op die knop druk, dan gaat ‘ie aan. En vervolgens doet ‘ie het. Gedachtenloos.

Toch is het internet nooit ontwikkeld als risicovrij vermaak. In “The future of the internet – and how to stop it” beschrijft Jonathan Zittrain hoe het internet ooit is gemaakt voor mensen met kennis van zaken (wetenschappers en mensen van defensie) en op basis van vertrouwen. Zo konden ze het netwerk zo flexibel mogelijk houden. Alle voorschriften en protocollen zijn gericht op makkelijke communicatie, niet op veiligheid. En daar plukken we nu de zoete en zure vruchten van.

Want inmiddels blijkt vertrouwen niet meer terecht, gezien alle virussen en cybercrime, én heeft de gemiddelde gebruiker geen kennis van zaken meer. Het internet nu nog veranderen wordt lastig (vooral omdat niemand de baas is), daarom is het waarschijnlijk simpeler om mensen informatie te geven over internet.

Nu is de vraag: wat zou iedereen moeten weten van internet?